Nowoczesne rozwiązania
W systemach wentylacji mechanicznej budynków mieszkalnych wymianę powietrza zapewnia urządzenie nawiewno-wywiewne. Urządzenie jednocześnie poddaje powietrze świeże podstawowej obróbce polegającej na wstępnej filtracji, a także z uwagi na obniżanie energochłonności budynków odzyskowi ciepła zawartego w strumieniu powietrza usuwanego.
Przede wszystkim w bardziej rozbudowanych instalacjach stosuje się także elementy umożliwiające precyzyjne kontrolowanie temperatury powietrza nawiewanego lub dokładną filtrację powietrza.
Parametry powietrza
Stan komfortu cieplnego opisywany jest szeregiem parametrów. Przede wszystkim do najważniejszych należą:
- temperatura,
- wilgotność względna powietrza
- oraz stężenie dwutlenku węgla.
Komfort cieplny
Temperatura i wilgotność jednoznacznie definiują stan powietrza pod kątem cieplnym. Z uwagi na to, że postrzeganie tych parametrów przez użytkowników pomieszczeń ma indywidualny charakter, ich wzajemne zależności najlepiej ilustruje wykres komfortu cieplnego.
Typowe układy wentylacji mechanicznej budynków mieszkalnych pozwalają utrzymać temperaturę pomieszczenia w akceptowalnym zakresie. Zapewnienie właściwego poziomu wilgotności względnej natomiast jest nieco problematyczne.
Wentylacja zimą
W okresie zimowym na skutek usuwania wilgotnego powietrza z pomieszczeń i zastępowania go świeżym o znacznie niższej zawartości wilgoci następuje osuszanie wnętrza budynku.
Najbardziej powszechnym układem odzysku ciepła w urządzeniach przeznaczonych do wentylacji budynków mieszkalnych jest wymiennik rekuperacyjny pozbawiony możliwości odzysku wilgoci. Dlatego przy wyborze jednostki warto rozważyć rozwiązania umożliwiające transfer wilgoci ze strumienia powietrza usuwanego. Można to zrobić np. za pomocą wymiennika obrotowego lub periodycznego.
Wymiana powietrza
Równie istotnym aspektem wpływającym na samopoczucie osób przebywających w pomieszczeniach jest stężenie dwutlenku węgla. Podsumowując, strumień wymienianego powietrza powinien być uzależniony od ilości użytkowników oraz ich aktywności.
W związku z tym w przypadku budynków mieszkalnych powinien wynosić co najmniej 20 m3/h/osobę.